بررسی نقش گردشگری شهری تالش در توسعه فضایی آن

گردشگری، یکی ازپویاترین فعالیتهای اقتصادی عصر حاضر است که توسعه آن نقش مهمی در توسعه پایدار، درآمدزایی،اشتغالزایی،توزیع درآمدها،عدالت اجتماعی،رفع فقر ایفا می‌کند. گردشگری به عنوان یکی از منابع درآمد و ایجاد اشتغال در سطح ملی می‌تواند رهیافتی برای توسعه اقتصادی در قلمرو ملی باشد. اقتصاد ایران نیز اتکای شدیدی به درآمدهای حاصل از صادرات نفت دارد و متغیرهای کلان اقتصادی آن با پیروی از قیمت جهانی نفت در طول زمان دچار نوسانات شدیدی می‌شود. (پاپلی، یزدی و سقایی،1386: 82) گردشگری را می توان «صنعت سفید» نام نهاد، زیرا برخلاف، اغلب صنایع تولیدی بدون آلوده سازی محیط زیست انسان، زمینه ساز دوستی و تفاهم بین ملت هاست و صلح و صفا را برای مردم به ارمغان می آورد. (محسنی، 1388: 151) شهر تالش به لحاظ تنوع آب و هوایی از یک سو و وجود مکانهای تاریخی و فرهنگی منحصربفرد از سوی دیگر یکی از چند شهر انگشت شمار گیلان وشاید ایران است که تاکنون از ظرفیت های بالقوه خود در این زمینه به نحو مطلوبی استفاده نکرده است.

گردشگری شهرییاتفریح شهری بخشی از گذراندن اوقات فراغت شهروندان است که حد فاصل گذرانفراغت درخانه وخارج ازشهروآبادی است.گردشگری شهری آن قسمت ازگذرانفراغت است که درمحدوده سکونت شهروندان درفضاهای بازدرون شهری محقق می‌گرددوبه عنوان بخشی ازنیازها و فعالیت‌های فراغتی مستمر عموم شهروندانبه صورت روزانه یاهفتگی محسوب می شود.(اکبرزاده ابراهیمی، 1386:2) وجود رشته کوه البرز وجنگلهای انبوه وبکربه مساحت 535 هزار هکتار در کنار آبهای نیلگون خزر به طول 275 کیلومتر سبب شده که گردشگران داخلی وخارجی شیفته استان گیلان شوند.یکی از مهمترین مقصدهایی که روندهای گردشگری جهان رادردهه های گذشته تحت تاثیرقرارداده،مراکز گردشگری شهری است.رشد سفرهای کوتاه مدت این مقصدها را به یکی از اصلی‌ترین مراکز گردشگری تبدیل نموده واین پدیده خودرادرکاهش میانگین سفر گردشگران دربیشتر مقصدهای دنیا نشان داده است. شهرها به عنوان مقاصدگردشگری دارای عملکرد چندمنظوره هستند آنها به عنوان دروازه ورودی به کشور،مراکزاقامت مبدأسفربه روستا‌ها ومقصدهای مجاورخود هستند.(سیف الدینی،شعبانی فرد،حسینی، رشیدی، 1389: 68)

جدول 35) آثار اقتصادی گسترش گردشگری

ماخذ: (نوابخش، رفیعی فر، 1389: 6)

رشد شهرسازی و شهرنشینی نقش اساسی در توسعه گردشگری شهری داخلی داشته و در بسیاری موارد روابط دوستی و خویشاوندی را استحکام بخشیده است. علاوه بر این برخلاف سایر اشکال گردشگری که به گونه چشمگیری وابسته به فصل هستند، ویژگی گردشگری شهری، بهره مندی از و ضعی ثابت از نظر توزیع زمانی است. این خصوصیت از لحاظ اقتصادی و سازمانی بسیار قابل توجه است. (ضرغام بروجنی، 1389:2) تا دیروز، در تعطیلی‌های ایام سال یا آخر هفته شاید هزاران نفراز اهالی تالش، خانه‌هایشان را در شهر برای رفتن به روستاهای کوچک یا ییلاقات کوهستانی تالش و شاید طبیعت ساحلی که دارای جاذبه‌های تاریخی یا معماری بود حتی برای چند ساعت، ترک می‌کردند.اما امروزه بخش اعظم این مسافرتهای داخلی چند روزه به دلیل جذبه‌های حاکم بر شهر محدود شده و حتی به عنوان مقصد بسیاری از مهاجران گشته است که بسیاری از این مهاجران نهایتاتالش را به عنوان سکونتگاه دائم برمی گزینند که به خودی خود باعث توسعه فضایی شهر تالش می‌شود.